Twee dekens en twee lakens

Ik ben een spellingsfreak. Ooit keek ik als 16-jarige naar het groot dictee der Nederlandse taal, besloot om mee te doen vanuit mijn zetel en slaagse erin "slechts" 17 fouten te schrijven, terwijl het gemiddelde van de deelnemers op 14 zat. Het deed dan ook een beetje pijn als men kort daarna besloot om nog eens de spelling te veranderen, waardoor ik niet meer helemaal mee was, maar ook toen ik vanavond mijn mailbox opendeed en een mailtje vond met de melding dat 'onmiddellijk' met twee d's en twee l'en wordt geschreven en ik het best zou aanpassen in mijn vorig blogbericht ...

Uiteraard weet ik als grote spellingsfreak dat 'onmiddellijk' zo geschreven wordt, ik had er vroeger zelfs een heel mooi ezelsbruggetje voor: 'ik ga onmiddellijk gaan slapen met twee D-ekens en twee L-akens'. Ik heb alleen het probleem dat ik niet zo supergoed kan typen en ik daarenboven een beetje te lui ben om mijn eigen teksten nog eens van voor naar achter na te lezen, met als gevolg dat er wel eens een lettertje kan ontbreken, toegevoegd zijn of omgewisseld worden hier en daar. 

Vandaar dat ik af en toe geheel verkeerdelijk 'sprotcentrum', 'Bredenen', 'vernaderen' of 'onmidellijke' durf typen...

Ik heb ondertussen braafjes mijn typfout (want dat was het!) rechtgezet. Alleen blijf ik mij afvragen waarom de afzender van de mail typfouten (want dat zijn het!) zoekt op mijn blog, in plaats van van zijn wittebroodsweken te genieten. Dus bij deze: neem uw twee dekens, uw twee lakens en uw vrouw mee naar bed en doe er iets leuks mee ;-)

Multitasken ...

Deze morgen, 9u. De kindjes worden langzaam wakker (Maxim vooral heel langzaam, want die was zo lief geweest om ons vannacht om 5u30 nog eens om een flesje te vragen ...) en terwijl ik stil lig te luisteren naar het ronkende geluid dat manlief naast mij ligt te maken, rinkelt de telefoon. Het duurt een tel of drie voor ik het win van de zwaartekracht, maar het lukt toch om op te nemen. Aan de andere kant van de lijn mijn schoonzusje, die zichzelf -geheel terecht en onder het motto 'naaien is veel plezanter als je ondertussen wat kan kletsen' (ja, wij vrouwen kunnen dat, twee dingen tegelijk, alhoewel ... (zie verder)) - uitnodigt om deze ochtend bij mij een stikseltje te komen doen. 

Een goed uur later is ze daar gezet, naaimachien in de ene hand, naaidoos in de andere, en begint op 't gemak en met een cola light in de onmiddellijke nabijheid haar A-lijn rok in donkere jeans en met roze biesje verder af te werken. Ik besluit het deze week gemaakte T-shirtje nog eens te maken (ha ja, want Miek van Gemaakt heeft gezegd 'je hebt pas iets in je vingers als je het een keer of twee, drie hebt gemaakt', en ze heeft gelijk!) en begin ook lustig te stikken.




T-shirt nr. 1: fucked up :-(

Ik kwam echter snel tot de conclusie dat vrouwen toch niet zo goed kunnen multitasken als ze beweren, want door al dat kletsen is mijn T-shirtje volledig mislukt. Het boordje aan de mouwen is veel te kort gestikt, en het boothalsje is al helemaal niet wat het zou moeten zijn ... 

Er is een oud Oostends spreekwoord dat zegt: "Je ku nie klappn en brein" (voor de niet-verstaanders: je kan niet praten en breien tegelijkertijd), vandaag is bewezen "da je ook nie ku klappn en noain". Om het met de woorden van mijn dochter te zeggen: vala si.  

T-shirt nr. 2: zie ne keer hoe proper !!!

Ik probeerde het daarom deze namiddag nog eens opnieuw, en wat blijkt? Zonder geklets - en dus uiteraard met een pak meer concentratie - ging het perfect !! 

Ach, gelukkig is er niet te veel stof vermoost en heb ik er nog genoeg over om het nog eens te proberen.

Daarnaast had ik een hele gezellige ochtend en een toffe babbel met mijn schoonzus ...

En da's wat telt!    



Ik ben een hippe trien, ik heb een overlockmachien!

Miek van Gemaakt had onlangs het geniale idee om bij naaimachienfabrikant Janome een voorstel te doen voor een bulkaankoop van overlockmachines om zo de prijs te drukken, dus ik besloot twee weken geleden - in een impulsieve bui en zonder ooit 1x met een overlock gewerkt te hebben - mezelf een vervroegd verjaardagsgeschenkje cadeau te doen: my own personal overlockmachientje.   

Gisteren was het zover en reed ik Twingo-gewijs het centrum van Brugge in, waar ik het Gemaakt-atelier (dankzij mijn TomTom) moeiteloos vond. Minder moeiteloos was het leren bedraden van zo'n machien (scheel dat je daarop kan kijken man!), maar eens alles op zijn plaats zat was het tijd voor de eerste creatie.

U kent het wel: stofje kiezen, stofje knippen, een beetje foefelen, nog een beetje prutsen, vooral ook wat onoverkomelijke foutjes maken en veeeeeel langer bezig zijn dan je in eerste instantie denkt, maar na een paar uur zwoegen uiteindelijk apetrots zijn op het resultaat:  het werd een retecool T-shirt voor mijn kleine man, die er vandaag al mee ligt te pronken in zijn poef! 

Zweudse euppelteurt

Toegegeven, ik ben geen krak als het op desserts aankomt. Ik heb ondertussen drie erg geslaagde dessertrecepten die het erg goed doen als er wat volk komt eten, en gisteren haalde ik nog eens 1 van die 3 klassiekers uit de kast: de Zweedse appeltaart. Deze taart is al even Zweeds als IKEA en de reden daarvoor is dat je het ook helemaal zelf en zeer makkelijk (allez, meestal toch ...) in elkaar krijgt geflanst.

Maxim's babyborrels van afgelopen weekend hadden mij namelijk opgezadeld met een hoop oudbakken pistolets, en geen betere manier om van je oud brood af te raken dan deze te verwerken dan eens van Swedish chef te spelen en een leukkere euppelteurt te preuduceuren ...

Katie's Zweedse Appeltaart 21/06/2011

Recept: Zweedse appeltaart

Ingredienten: 1/2 kilo stoofappels, 1 dl appelsap (liefst van die Bio-dingen, ongefilterd, en anders in elk geval sap zonder toegevoegde suiker), 1/2 oud wit brood (of 400 gr oud wit brood), 150 gram boter, 50 gram suiker en 1 koffielepel kaneelpoeder

Start met het aansteken en voorverwamen van uw oventje, dit op 200 graden. Schil je appels, verwijder de klokhuizen en snij ze in stukken. Stoof ze tot moes in het appelsap en laat daarna het vocht verdampen zonder deksel.

Snij ondertussen het brood in stukken en verkruimel het fijn in de keukenrobot. Laat 125 gram boter smelten in een pan, voeg de broodkruimels, suiker en kaneel toe en bak goudbruin.

Leg op een ingevette taartvorm de helft van het broodkruim (goed aandrukken), daarboven de appelmoes en daarboven de andere helft van het broodkruim (opnieuw goed aandrukken). Doe er een paar klontjes boter op en zet een half uurtje in de oven. 

Dit taartje is op zijn best lauwwarm en met een bolletje vanilleijs, maar kan ook perfect koud gegeten worden.

Bloggen, blogde, geblogd ...

Het kon niet uitblijven: een plekje om waar ik mijn hersenspinsels, ontwerpen, receptjes, handgemaankte creaties enz op kwijt kan. Nieuws over mezelf, mijn gezinnetje, mijn hobby's (en dan vooral koken, naaien en foto's trekken) en alles wat mij momenteel bezighoudt ... en hoe beter dan op een blog? Het is als het ware een nieuwe stap in mijn digitaal leven !!!