De laatste dinsdag van de vakantie besloten manlief en ik om dochterlief nog 1 keer mee te zeulen naar Plopsaland (of Ponderland zoals zij het zelf liever noemt) voor het schooljaar begon, want o ja, beste lezer, ik heb ondertussen een schoolgaand kind ... Omdat het in het 'Bos van Plop' zo donker is, wil mevrouw niet braafjes op de grond blijven staan en moet ze gedragen worden. Dus, op de heup bij mama, op de schouders van papa, terug in de armen van mama, dan weer naar papa en tenslotte ook eens bij mama in de nek. Dat laatste was een erg foute keuze, zo bleek de dag erna al, toen ik opstond met een stijve nek van hier tot in Tokio.
De nekpijn ging in de dagen erna van kwaad naar erger, waardoor ik steeds meer en meer naar een groot onderhoud bij mijn osteopaat begon te verlangen. Helaas was de lieve man op verlof (hij had het meer dan verdiend!) en bleef ik nog wat sukkelen (ondertussen was ik door de huisarts wel al op pijstillers gezet en doorverwezen voor een scan van mijn nekwervels), tot mijn dochters toekomstige schoonmoeder (de mama van Victor dus) mij het adres en telefoonnummer van haar osteopate gaf. Ik bleek het kind nog te kennen van in mijn studententijd en maakte snel een afspraak. Nadat ze mij eerst wat gekraakt en gemolesteerd had en ik haar vertelde dat een zoon van meer dan 8 kilo rondzeulen in een maxi-cosi ook wel een aardige boosdoener is, raadde ze mij een Lily Balou draagdoek aan ... mooie, handige dingen die je blijkbaar ook dwingen je rug recht te houden en niet alleen dienen voor baby's maar ook om grotere kinderen op je heup te dragen. Eén nadeel: die draagdoelen kosten meer dan 50 euro ...
Maar toen dacht ik bij mezelf: ik heb thuis een naaimachien staan, ik probeer dat gewoon zelf te maken! Ik deed een oproep via Facebook, kreeg een draagdoek (plus eigenares) op bezoek om er een patroon van te maken en ging (na een omwegje langs 't Slunsekot voor een paar leuke stofjes) aan de slag ...
De eerste poging mislukte omdat ik vergat dat zo'n dingen ook een achterkant moeten hebben als je ze rond je lijf wil hangen :-) Het was duidelijk alweer even geleden dat ik nog eens iets gemaakt had. De tweede poging mislukte omdat ik problemen had bij het keren en omdat hij net iets te krap zat. Bij de derde poging was het dan eindelijk raak. Het probleem met het keren ontstond opnieuw (iedereen die genoeg ruimtelijk inzicht heeft om mij de juiste keertechnieken uit te leggen is meer dan welkom!!) maar ik heb het uiteindelijk opgelost door aan de zijkanten biaislint te stikken. En daar is hij dan, my own pesonal Lily Balou-draagdoek, voor nog geen 20 euro (mislukkingen inbegrepen). En omdat ik geen kinderen voorhanden heb om nu model te staan, stopte ik er even snel een pluche kikker in ...
En voor de lieverdjes die zich afvragen hoe het ondertussen is met mijn nek: het bleek een kleine hernia te zijn, maar twee beurten osteopatie en wat pijnstillers en ontstekingsremmers later is het al STUK-KEN beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten